«Ahanzturaren leizea»: berrikuspenen arteko aldeak
| (Tarteko berrikusketa bat beste erabiltzaile bat egina ez da erakusten) | |||
| 39. lerroa: | 39. lerroa: | ||
|- align=center | |- align=center | ||
|} | |} | ||
| + | |||
| + | |||
| + | Paco Rocak Rodrigo Terrasarekin batera (dokumentazioaz arduratu da, eta gidoiean parte hartu du) Gerra Zibileko hobi komunen gaiari eusten dio lan honetan. | ||
| + | |||
| + | '''SINOPSIA''' | ||
| + | '' | ||
| + | 1940ko irailaren 14an, Espainiako Gerra Zibila amaitu eta 532 egunera, erregimen frankistak José Celda fusilatu zuen beste hamaika gizonekin batera Paternako (Valentzia) hilobiaren atzeko horman, eta hobi komun batean lurperatu zituen. Zazpi hamarkada beranduago eta iraganak kikildutako herri baten alde ilunetik ibilbide luzea egin eta gero, azkenean, haren gorpuzkiak lokalizatu eta berreskuratu ahal izan zituen Joséren alaba Pepicak; laurogei urteak beteak zituen ordurako, aita hil ziotenean, berriz, zortzi. | ||
| + | |||
| + | Pepica Celdaren ahanzturaren kontrako borroka pertsonal horretan funtsezkoa izan zen Leoncio Badíaren, herriko hilerrian hobiratzaile jardutera kondenatu zuten errepublikano gaztearen, jarduna. Bizitzaren zentzuak eta unibertsoaren ordenak obsesionaturiko gizona zen Leoncio, eta hainbat urtez, ezkutuan eta bizitza arriskuan jarriz, gerrako errepresaliatuen alarguntsei lagundu zien haien gorpuzkiak identifikatzen eta ahalik eta modurik duinenean lurperatzen, hobiak lokalizatzen eta gorpuzkien artean mezuak ezkutatzen, sinesten baitzuen norbaitek, noizbait, handik aterako zituela.'' | ||
| + | |||
| + | [https://www.naiz.eus/eu/info/noticia/20240910/paco-rocaren-azken-komikia-euskaraz-eta-3-000-aleko-tiradarekin Artikulua Naiz hedabidean] | ||
Hauxe da oraingo bertsioa, 13:22, 10 iraila 2024 data duena
| DATA | 2024 ABUZTUA (Jatorrizkoa gazteleraz 2023) |
|---|---|
| IZENBURUA | AHANZTURAREN LEIZEA |
| ARGITARATZAILEA | Astiberri |
| GIDOIA | Paco Roca Rodrigo Terrasa |
| MARRAZKIAK | Paco Roca |
| JATORRIZKO HIZKUNTZA | Gazteleraz |
| ITZULTZAILEA | Bego Montorio Uribarren |
| FORMATUA | Azal gogorra |
| TAMAINA | 24 x 17 zm |
| ORRIALDE KOPURUA | 296 orrialde |
| SALNEURRIA | 25 euro |
| ISBN | 978-84-19670-77-9 |
Paco Rocak Rodrigo Terrasarekin batera (dokumentazioaz arduratu da, eta gidoiean parte hartu du) Gerra Zibileko hobi komunen gaiari eusten dio lan honetan.
SINOPSIA 1940ko irailaren 14an, Espainiako Gerra Zibila amaitu eta 532 egunera, erregimen frankistak José Celda fusilatu zuen beste hamaika gizonekin batera Paternako (Valentzia) hilobiaren atzeko horman, eta hobi komun batean lurperatu zituen. Zazpi hamarkada beranduago eta iraganak kikildutako herri baten alde ilunetik ibilbide luzea egin eta gero, azkenean, haren gorpuzkiak lokalizatu eta berreskuratu ahal izan zituen Joséren alaba Pepicak; laurogei urteak beteak zituen ordurako, aita hil ziotenean, berriz, zortzi.
Pepica Celdaren ahanzturaren kontrako borroka pertsonal horretan funtsezkoa izan zen Leoncio Badíaren, herriko hilerrian hobiratzaile jardutera kondenatu zuten errepublikano gaztearen, jarduna. Bizitzaren zentzuak eta unibertsoaren ordenak obsesionaturiko gizona zen Leoncio, eta hainbat urtez, ezkutuan eta bizitza arriskuan jarriz, gerrako errepresaliatuen alarguntsei lagundu zien haien gorpuzkiak identifikatzen eta ahalik eta modurik duinenean lurperatzen, hobiak lokalizatzen eta gorpuzkien artean mezuak ezkutatzen, sinesten baitzuen norbaitek, noizbait, handik aterako zituela.
